Współczesna edukacja zdecydowanie różni się od tej sprzed lat. Chodzi nie tylko o zakres przerabianego materiału, ale też narzędzia pomagające w jego przyswojeniu. Galopujący rozwój technologiczny nie powinien nikogo dziwić, podobnie jak obecność robotów w szkołach. Nadal jednak jest to dość egzotyczny widok, który z czasem może się jednak upowszechnić. Dowiedz się, dlaczego i w jaki sposób roboty są wykorzystywane w nauczaniu dzieci oraz młodzieży.
Zalety stosowania robotów w placówkach dydaktycznych
Edukacja nie zawsze jest pasjonującą przygodą. Niestety zdecydowanie częściej bywa przykrą koniecznością, więc dla dzieci i młodzieży wiąże się z przymusowym wypełnianiem obowiązków. Można jednak zrobić sporo, aby ułatwić uczniom rozumienie procesów, poznawanie świata i obcowanie z nowymi technologiami. Bez wątpienia skutecznym sposobem oraz okazją do tego są roboty, które coraz powszechniej wykorzystuje się w nauczaniu szkolnym i poza szkolnym, np. na zajęciach dodatkowych rozwijających zainteresowania.
Stosowanie robotów w nauczaniu ma szereg zalet:
sprawia, że nauka staje się przyjemnością,
pozwala lepiej zrozumieć otaczający nas świat i wszystkie procesy,
umożliwia naukę nie tylko teorii, ale też poznanie poprzez praktykę,
kieruje uwagę uczniów na obszary, które są rozwojowe i przyszłościowe.
Przykładowe projekty robotów edukacyjnych
Jak w praktyce wygląda wykorzystanie robotów edukacyjnych? Jaki potencjał się z tym wiąże i jakich korzyści mogą oczekiwać sami uczniowie? Przykładem udanego projektu jest Hexor, czyli robot stanowiący pomoc dydaktyczną dla szkół i instytucji badawczych. Wzbudza on szczególne zainteresowanie fanów informatyki, elektroniki oraz robotyki, którzy mają możliwość uczenia się, jak działają poszczególne moduły i jak programować mikroelementy oraz algorytmy działające na różnych poziomach.
Na przykładzie robota Hexor widać, że dzieci i młodzież za pomocą nowych technologii zyskują obszary do rozwijania cenionych teraz i w przyszłości umiejętności. Mogą doskonalić programowanie systemów sterowania, zarządzanie projektami, dokumentowanie, realizowanie prototypów układów elektromechanicznych czy wreszcie kompetencje miękkie, jak współpraca zespołowa. Gdy producent udostępnia taką opcję (oferując robota otwartego) użytkownicy mogą poznawać jego strukturę i ingerować w konstrukcję robota. Robią to poprzez dodawanie nowych modułów, układy rozpoznawania mowy czy dodatkowe czujniki rozszerzające zakres działania robota.
